Monthly Archives: Սեպտեմբերի 2023

Untitled

Որքա՞ն պետք է վճարել 2 կգ տավարի միս,

3կգ  խոզի միս և 2կգ եշիկ  գնելու համար։

Հասմիկը գնեց 3կգ տավարի միս թկգ հավի միս 1կգ երշիկ և վճարեց 10000 դրամանոց մեկ թղթադրամ։ Որքա՞ն դրամ պատք է վերադարձնի վաճառողը։

1 2x 1800=3600

2 1650×2=3400



Паучок

4-ый класс

Электронный учебник

Сборник упражнений

18.09.-22.09.

Урок 1. Паучок

По лесной дороге шёл паучок и нёс на спине мешок из паутины. Он шёл и день, и ночь, и ещё день. Вдруг он увидел маленькую лошадку.

– Куда ты идёшь? – спросила лошадка.

– В город.

– До города далеко. Тебе помочь? – спросила лошадка.

– Помоги, – сказал паучок и сел на лошадку со своим мешком.

– Что у тебя в мешке? – спросила лошадка.

– Потом увидишь, – ответил паучок и сразу же заснул от усталости.

Лошадка поскакала по дороге. В лесу стало быстро темнеть. Лошадка остановилась. Вдруг подъехал грузовик.

– Что вы тут делаете? – спросил грузовик.

– Едем в город. Но я очень спешу, а лошадка устала, – ответил паучок.

– Садитесь ко мне в кузов, – сказал грузовик.

Грузовик поехал по дороге. И конечно же, он спросил, почему они спешат.

– Паучок, – сказала лошадка, – везёт в своём мешке что-то очень важное. Они проехали поле. Потом машина с лошадкой и паучком въехала в город. Она остановилась на большой площади. Там было много людей. Все они спешили на работу.

– Посмотрите, что я привёз! – крикнул паучок.

Он развязал свой мешок. Из мешка вылетели жёлтые листики. И сразу все поняли – наступила золотая осень.

 

Послетекстовые задания:

Кто шёл по лесной дороге?

Что нёс паучок?

Кого он увидел?

Кто поскакал по дороге?

Почему лошадка остановилась?

О чём спросил грузовик паучка?

Где остановилась машина с лошадкой и паучком?

Что крикнул паучок?

Что привёз он в город?

Какое время года наступило?

Задание 1.  Слова запишите в таком порядке, чтобы получились предложения и текст.

работали, ученики, огороде, школьном, на

собирал, Витя, морковь, корзину, в

помог, учитель, копать, ребятам, картофель

собрали, школьники, большой, урожай

урожай – բերք

Задание 2 . Напишите пропущенную букву.

С…к, с…п, др…г, …гор…д, …дин, сл…варь, с…стра, кн…га, р…ка, стр…на, б…блиотека, …таж, мат…матика, т…традь, т…л…визор, ш…сть, с…мья, н…деля.

Задание 3. Следующие слова напишите по модели ”один-много “: кот-коты, кошка-кошки, тигр-тигры. Напомню, что после букв г, к, х, ж, ш, ч, щ пишется буква и.

шкаф –

робот –

машина –

самолет –

мяч –

карандаш –

кукла –

куртка –

журнал –

нос –

собака –

Урок 2. Капитан-паук

Проснулся я рано. Солнце только стало подниматься. Вдруг вижу: спешит паучок по дереву. Вот он прикрепил свою паутину к листочку и стал ждать. Солнце поднялось выше. Дунул ветер. Он оторвал паутину, и она полетела. Паутина поднималась всё выше и выше. Паучок сидел на маленьком листочке как капитан корабля. Он, наверное, знал, куда и зачем ему лететь.

Вопросы и задания.

  1. Какое время года описывается в этом рассказе?
  2. Что делал паук?
  3. Что он прикрепил к листочку?
  4. Где сидел паучок?
  5. Почему рассказ называется «Капитан-паук»?

Найдите лишнее слово. Почему оно лишнее?

осень                       туман                               лес
аромат                     гроза                               поле
весна                       дождь                              сырость
лето                         снег                                  поляна
зима                          шмель                              сад

1.Письменные задания: вставьте нужные слова.

______ наступила. _______ светит мало. Белый ______ лежит на земле.

Слова для справок: зима, снег, солнце.

2. Переведите  на русский язык.

1. Ես ունեմ մեծ պայուսակ:

2. Սա Արամն է: Նա ունի մեծ հեծանիվ:

3. Սա Մերին է: Նա ունի գեղեցիկ տիկնիկ:

4. Սա Լուսինեն է: Նա ունի կարմիր գրչատուփ:

5. Սա Էրիկն է: Նա ունի լավ ընկեր:

6. Ես ունեմ կապույտ գրիչ:

7.Նա ունի մոխրագույն մորթի:

8.Նա ունի սև պայուսակ:

9.Նա ունի մեծ տիկնիկ:

З. Запишите предложения в таком порядке, чтобы получился связный рассказ:

День рождения

отмечал, день, своего, Серёжа, рождения

Юра, к, Лена, гости, в, Оля, пришли, нему, Саша

игры, подарили, книжки, они, карандаши, товарищу

играли, весело, пели, дети, танцевали

4. Заполните пропуски глаголом «уметь».

Напишите «Я умею» или «Я не умею»:

___________________________________кататься на лыжах. ___________________________________кататься на коньках. ___________________________________плавать.

___________________________________кататься на велосипеде. ___________________________________играть на пианино. ___________________________________петь.

___________________________________играть в шахматы. ___________________________________быстро бегать. ___________________________________прыгать высоко. ___________________________________танцевать.

___________________________________летать.

___________________________________играть в футбол.

Урок 2.

11.09.-15.09.

Урок 1.

Чтение автобиографии (ինքնակենսագրություն)

Я, Аветисян Сергей Максимович, родился 12 апреля в Ереванe. Проживаю по адресу: город Ереван, улица Кохбаци, дом 24, кв. 49. У меня карие глаза и чёрные короткие волосы. Я низкого роста. Я Учусь в 4-ом классе Образовательного комплекса ,,Мхитар Себастаци’’. Занимаюсь спортом, люблю рисовать и петь. Мой любимый цвет-красный, любимое животное- слон. Отец – Аветисян Максим, врач. Он работает в детской больнице. Очень любит работу и переживает за больных детей. Мать – Аветисян Лариса, бухгалтер. Ещё мама отличная хозяйка и прекрасно готовит. Сестра – Аветисян Инна, ученица 10-ого класса Образовательного комплекса ,,Мхитар Себастаци’’. Брат- Армен Аветися, студент, будущий учитель математики. Ему 19 лет. У меня прекрасная семья.

Дополнительное задание: на примере прочитанной автобиографии составь рассказ о себе:

§ имя,

§ место проживания,

§ возраст,

§ цвет глаз, волос,

§ любимый цвет,

§ любимое животное,

§ любимая игрушка,

§ что вы любите и что умеете делать.

Дополнительное задание: выбери фотографию, которая наиболее характеризует тебя. Фотографию вместе с рассказом о себе помести в свой блог, ссылку отправь мне.

Письменные задания:

 

01.09.-08.09.

Первые дни сентября в школе уже многие годы посвящены теме про летние каникулы. Проект предназначен для учащихся-ых классов. Сроки проекта с 1-ого по 15 сентября.

Цель проекта: поделиться впечатлениями после летних каникул.

Задачи:

  • Проанализировать, как прошли летние каникулы.
  • Выделить самые интересные моменты лета.
  • Изложить свое мнение о летнем отдыхе.
  • Выразить свои мысли в письменной и устной форме.
  • Оформить текстовый с использованием фотографий.
  • Составить презентацию или видеоролик по теме.

План проекта:

Вопросы:

1.Где, как и с кем вы провели летние каникулы?

2. Какие интересные фильмы и телепередачи вы посмотрели этим летом?

3.Как помогала старшим в работе.

4.Какие книги вы прочитали за летние  каникулы. Поделитесь впечатлениями от прочитанных книг.

5. Как бы вы хотели провести свои следующие каникулы?

Прочитайте текст и скажите, когда начинается учебный год в разных странах мир.

Первого сентября в Армении ребята идут в школу. А вот в Голландии, Норвегии, Швеции учебный год начинается 1-ого августа, в Индии-первого апреля. В Австралии у школьников каникулы  с первого января по первое марта, ведь в Австралии июль-самый холодный месяц, а самый  теплый- январь. А вот когда начинать учебный год в Никарагуа или, например, на Мадагаскаре, все равно — там всегда лето. Можно, как в Европе и США, учиться с первого сентября. Так делают в ста двадцати странах мира. В сорока трех странах учебный год начинают в январе.

В шестнадцати странах идут в школу в марте, а в десяти других — в августе.  В Японии дети учатся с первого апреля по первоемарта. Во многих других странах мира ребята отдыхают один месяц. Самые длинные каникулы в Алжире и Египте. Здесь ребята отдыхают четыре с половиной месяца.

Вопрос: Какие по длительности каникулы хотелось бы вам иметь?



Վիլյամ Սարոյան

1-ին մաս

Ջիմ անունով մի փոքրիկ տղա, բժիշկ Լուի Դևիի անդրանիկ ու միակ որդին, առաջին անգամ դպրոց գնաց: Նրա հայրը ֆրանսիացի էր, քառասնամյա թիկնեղ մի տղամարդ, որի պատանեկության տարիներն անցել էին աղքատության, ձախորդությունների ու փառամոլ երազանքների մեջ: Ջիմի մայրը մեռել էր տղայի ծնվելու ժամանակ, և միակ կինը, որին մտերիմ էր, շվեդուհի Էմին էր՝ իրենց տնտեսուհին:

Հենց նա էլ Ջիմին տոնական զգեստ հագցրեց ու տարավ դպրոց: Ջիմը սիրում էր Էմիին, բայց դադարեց սիրելուց, որովհետև նա իրեն դպրոց էր տանում: Ջիմն այդպես էլ ասաց նրան: Ամբողջ ճանապարհին նա այդ էր կրկնում:

— Ես քեզ չեմ սիրում,- ասում էր նա,- էլ չեմ սիրում քեզ:

— Իսկ ես քեզ սիրում եմ,- պատասխանում էր տնտեսուհին:

— Բա էլ ինչո՞ւ ես ինձ դպրոց տանում:

Նա առաջ էլ էր զբոսնում Էմիի հետ, մի անգամ նույնիսկ կիրակնօրյա ցերեկային համերգ գնացին քաղաքային զբոսայգում, սակայն դպրոց գնալը բոլորովին այլ բան էր:

— Ինչո՞ւ ես ինձ դպրոց տանում,- ասաց նա:

— Բոլորն էլ պետք է դպրոց գնան,- ասաց տնտեսուհին:

— Իսկ դու գնացե՞լ ես:

— Չէ:

— Բա ես ինչո՞ւ պիտի գնամ:

— Այնտեղ քեզ դուր կգա,- ասաց տնտեսուհին:

Ջիմը մի քանի քայլ լուռ անցավ, բռնած տնտեսուհու ձեռքից:

— Ես քեզ չեմ սիրում,- ասաց նա: — Էլ չեմ սիրում:

— Իսկ ես քեզ սիրում եմ, ասաց տնտեսուհին:

— Բա էլ ինչո՞ւ ես ինձ դպրոց տանում, նորից ասաց նա: — Ինչո՞ւ:

Տնտեսուհին հասկանում էր, թե փոքրիկ տղայի համար որքան սարսափելի կարող է լինել առաջին անգամ դպրոց գնալը:

— Այնտեղ քեզ դուր կգա,- ասաց նա: — Դու երևի երգեր կսովորես ու զանազան խաղեր կխաղաս:

— Չեմ ուզում,- ասաց Ջիմը:

— Ես ամեն օր կգամ քո ետևից,- ասաց տնտեսուհին:

— Ես քեզ չեմ սիրում,- կրկնեց տղան:

Տնտեսուհու սիրտը ցավում էր, որ տղան պետք է դպրոց գնա, բայց ինչ արած, նա պարտավոր էր գնալ:

Դպրոցի շենքը երկուսին էլ մի տեսակ անճոռնի թվաց: Տնտեսուհին իրեն վատ զգաց, և երբ աստիճաններով վերև էին բարձրանում, հանկարծ ուզեց, որ տղան իսկապես դպրոց չգնար: Նախասրահներն ու դասասենյակները վախեցնում էին նրանց, այնտեղից ինչ-որ օտարոտի ու տհաճ հոտ էր գալիս:

Տնօրեն միստր Բարբրը տղային դուր չեկավ: Էմին արհամարհանքով վերաբերեց նրան:

— Ինչպե՞ս է ձեր որդու անունը,- ասաց միստր Բարբրը:

— Սա բժիշկ Լուի Դևիի որդին է,- ասաց Էմին: — Անունը Ջիմ է: Ես բժիշկ Դևիի տանը աշխատում եմ իբրև տնտեսուհի:

— Ջե՞յմս,- ասաց միստր Բարբրը:

— Ոչ, Ջեյմս չէ,-ասաց Էմին: — Պարզապես Ջիմ:

— Շատ լավ,- ասաց միստր Բարբրը: — Իսկ երկրորդ անուն ունի՞:

— Ոչ,- ասաց Էմին: — Նա դեռ շատ փոքր է: Ուղղակի Ջիմ Դևի:

— Շատ լավ,- ասաց միստր Բարբրը: — Մենք նրան կփորձենք առաջին դասարանում: Եթե գլուխ չհանի, կփոխադրենք մանկապարտեզ:

— Բժիշկ Դևին ասաց՝ տալ նրան դպրոցի առաջին դասարան և ոչ թե մանկապարտեզ,- ասաց Էմին:

— Շատ լավ,- ասաց միստր Բարբրը:

Հարցեր և առաջադրանքներ

  1. Դուրս գրի՛ր կամ որևէ գույնով ներկի՛ր դպրոցի շենքը նկարագրող հատվածը: Համեմատի՛ր քո դպրոցի շենքի հետ:
  2. Դպրոցի շենքը երկուսին էլ մի տեսակ անճոռնի թվաց: Տնտեսուհին իրեն վատ զգաց, և երբ աստիճաններով վերև էին բարձրանում, հանկարծ ուզեց, որ տղան իսկապես դպրոց չգնար: Նախասրահներն ու դասասենյակները վախեցնում էին նրանց, այնտեղից ինչ-որ օտարոտի ու տհաճ հոտ էր գալիս: Մեր դպրոցի շենքը գեղեցիկ է ,աստիճանները գունավոր,դասարանները մաքուր, դպրոցի բակում որտեղ ծառեր կան, բույսեր,մեր դպրոցը,հետաքրքիր աշխհար է։
  3. Բնութագրի՛ր պատմվածքի հերոսներին:
  4. Տնտեսուհին բարի է,շատ խելացի է։
  5. Ջիմին նեղացկոտ է ,անհավատ է։
  6. միստր Բարբրը շատ չար է,ջղայն է։


<> <>

  1. Երկու ընկեր դպրոցից տուն էին վերադառնում,դիմացից եկող ավտոմեքենայի վարորդը հյութի շիշը պատուհանից դուրս նետեց։
  2. Առաջին տղան սկսեց անհարգալից խոսքեր ասել վարորդի հասցեին։ երկրորդը անձայն վերցրեց շիշը և գցեց աղբամանը։
  3. Այդ պահին տեսավ, որ ընկերը պաղպաղակի թուղթը գցեց գետնին։ՈՒրիշին մեղադրելու փոխարեն հետևիր սեփական վարքիդ։
  4. Ես այս առակից հասկացա,որ ուրիշին մեղադրելու
  5. փոխարեն հետևիր սեփական վարքիդ։


ՎԻԼՅԱՄ ՍԱՐՈՅԱՆ «ՎԻՐԱՎՈՐ ԱՌՅՈՒԾՆ ՈՒ ԿՐԻԱՆ»

Իր մոտալուտ մահն զգալով՝ առյուծը մռնչում էր ցավից, երբ սողեսող մոտեցավ կրիան ու հարցրեց.
-Ի՞նչդ է ցավում:
-Որսորդի գնդակն է դիպել ինձ, — պատասխանեց առյուծը:
Կրիան սաստիկ զայրացավ, ասաց.
-Օր ու արև չտեսնեն այդպիսի մարդիկ, որոնք ձեռք են բարձրացնում երկնային այնպիսի մեծ արարածների վրա, ինչպիսին ենք ես և դու:
— Քույրի՛կ,- ասաց առյուծը,- ներողամիտ եղիր, բայց պետք է քեզ ասեմ, թե այն վերքը, որ հասցրել է ինձ որսորդը, շատ ավելի քիչ ցավ է պատճառում ինձ, քան քո խոսքերը:
Այս ասելուց հետո առյուծն անմիջապես շունչը փչեց:

  1. Բացատրի՛ր հետևյալ արտահայտությունները.

ներողամիտ եղիր —Ներին

մոտալուտ մահը-մահվան պահը

օր ու արև չտեսնել —կյանք չունենալ

ցավ պատճառել —ցավեցնել

ձեռք բարձրացնել ինչ-որ մեկի վրա —հարվածել,ծեծել

վերք հասցնել —ցավեցնել

շունչը փչել —մահանալ

  1. Ինչո՞ւ կրիայի խոսքերը մեծ ցավ պատճառեցին առյուծին:
  2. Անիծելը փոքր արարածի թույլ կամքի դրսևորում է։
  3. Առյուծի համար մարմնական վերքը հոգևոր վերքից ընդունելի էր։

 Մեկ բառով բնութագրի՛ր՝ առյուծին, կրիային:

 Առյուծը ներողամիտ։

Կրիան փոքրոգի։

  1. Ո՞րն է առակի իմաստը:
  2. Անեծքը երկսայր սուր է․մարդ պետք է պատասխանատու լինի իր խոսքերի համար։
  3. Փորձի՛ր ինքդ այսպիսի մի առակ հորինել, նկարազարդել և հրապարակել:
  4. Երկու ընկեր դպրոցից տուն էին վերադառնում,դիմացից եկող ավտոմեքենայի վարորդը հյութի շիշը պատուհանից դուրս նետեց։
  5. Առաջին տղան սկսեց անհարգալից խոսքեր ասել վարորդի հասցեին։ երկրորդը անձայն վերցրեց շիշը և գցեց աղբամանը։
  6. Այդ պահին տեսավ, որ ընկերը պաղպաղակի թուղթը գցեց գետնին։ՈՒրիշին մեղադրելու փոխարեն հետևիր սեփական վարքիդ։

 Լրացուցիչ աշխատանք

Քո հորինած առակը ձայնագրի՛ր և համապատասխան նկարները համադրելով՝ աուդիոգիրք պատրաստի՛ր:



Վիլյամ Սարոյան ես

Վաղո՜ւց, շա՜տ վաղուց, աշխարհում միայն մի բառ կար՝ «Ես»: Եթե մեկնումեկն ուզում էր ասել. «Բարև, ես եմ», -ուղղակի ասում էր՝ «Ես»: Եթե ուզում էր ասել. «Ինձ մի նարի՜նջ տուր», կամ՝ «Ի՜նչ գեղեցիկ ծառ է», «Ծիտիկը ծլվլում է», դարձյալ միայն մի բառ էր ասում՝ «Ես»:

Դա միակ բառն էր աշխարհում:

Մարդկանց մի մասը ուղղակի գոռում էր այդ բառը, մյուսները՝ շշուկով էին ասում, մի քանիսը՝ լացով, ոմանք էլ՝ ծիծաղելով: Չէ՞ որ դա մարդկանց միակ բառն էր: Իսկ կենդանիները…

Շունն ասում էր.

«Հա՜ֆ-հա՜ֆ-հա՜ֆ,

Իսկույն այգի ինձ տարեք, խոտերի մեջ բաց թողեք»:

Կատուն ասում էր.

«Մյա՜ու-մյա՜ու,

Ես ձեր քնքուշ թագուհին եմ,

Ձեր բոլորի սիրելին եմ»:

Կովն ասում էր.

«Մու-ո՜ւ-ո՜ւ-ո՜ւ…

Ես կով եմ, իսկ դո՞ւ-ո՞ւ-ո՞ւ…»:

Մտրուկն ասում էր. «Ի-հի՜-հի՜-հի՜-հի՜,

Սա իմ մայրիկն է, սա էլ՝ հայրիկը»:

Խոզն ասում էր.

«Մի բլիթ տվեք դդումով,

Որ ես դառնամ կլոր-կլոր,

Բայց ինչքան էլ կլորանամ, թռչող փուչիկ չեմ դառնա»:

Թրթուրն ասում էր․

-Ես փափուկ եմ։

Թիթեռն ասում էր․

-Կարևոր չէ, թե ի՛նչ եմ եղել առաջ,

Դուք տեսեք, թե ի՛նչ եմ հիմա՜․․․

Տեսեք՝ ինչպես եմ թռվռում

Արևի տակ և ստվերում։

Իսկ ձկնիկը շշուկով էր խոսում.

-Կամա՛ց շարժվեք, մի՛ աղմկեք, սո՛՜ւս…

Իմ բալիկից նամակի եմ սպասում:

Ամենքը աշխարհում ինչ-որ բան էին ասում.

Սպիտակ վարդն ասում էր կարմիր վարդին.

-Ողջո՜ւյն, կարմիր գլխարկ:

Լապտերասյունն ասում էր․

-Ես շատ եմ երկա՜ր, երկա՜ր,

Ոտքս հողի մեջ է, գլուխս՝ երկնքում։

Գնացքն ասում էր․

— Հելլո՜, ես գնուեմ Բուֆալո։

Միայն մարդիկ էին անվերջ-անդադար կրկնում «Ես» բառը: Երբ բոլորը միասին ասում էին այդ բառը, ստացվում էր՝ ե՜ս-ե՜ս-ե՜ս-ե՜ս:

Մի օր էլ մարդկանց գլուխն սկսեց ցավել անընդհատ ես-ես-ես-ես ասելուց ու լսելուց: Գլխացավից ու ձանձրույթից ազատվելու համար նրանք շատ էին ուզում մի նոր բառ հնարել:

Վերջապես մի մարդ, որի գլուխը ամենից շատ էր ցավում «Ես» ասելուց, գտավ այդ նոր բառը:

Կեսգիշերին արթնանալով, նա ինչքան ուժ ուներ գոռաց՝ «Ոչ»: Հաջորդ առավոտ աշխարհում արդեն մի նոր բառ կար՝ «Ոչ»:

Այդ օրվանից գլխացավով տառապող մարդիկ ես-ես-ես-ես-ես ասող մարդկանց հանդիպելիս գոռում էին՝ ո՜չ-ո՜չ-ո՜չ-ո՜չ-ո՜չ:

Սկզբում թվում էրթե նոր բառը կոպիտ է և տհաճշատերը չէին էլ ուզում լսելԲայց հետո կամացկամաց դադարում էին եսեսեսես ասելուց  և փորձում էին  մի քիչ մտածել... Ու շուտով բոլորն էլ արդեն գիտեին «ոչ» բառը և նույնիսկ հաճույքով կրկնում էին:

Իսկապես որ դա լավ բառ էր:

«Ոչ» ասելիս գլուխը իրեն կլոր էր զգում, մի բան, որ չափազանց կարևոր էր գլխի համար: Եվ հետո, այդ բառը ստիպում էր, որ գլուխն իրեն մեծ զգա, իսկ դա գլխի համար ավելի լավ չափ է, քան՝ փոքրը:

Այժմ աշխարհում ասելու և լսելու համար արդեն երկու բառ կար:

Է՜հ, եթե կա երկու բառ, ինչո՞ւ չլինի երրորդը: Ու եթե կա երեք բառ, ինչո՞ւ չլինի չորրորդը: Իսկ եթե կա չորս բառ, ապա ի՞նչն է խանգարում, որ լինեն շա՜տ ու շա՜տ նոր բառեր:

Եվ եթե կա «ես»-ը,

Ինչո՞ւ չլինի «դու»-ն,

Եթե կա «ոչ»-ը,

Ինչո՞ւ չլինի «այո»-ն,

Եթե կարող է լինել «տաք»-ը,

Ինչո՞ւ չլինի «սառ»-ը,

Կոշտն ու փափուկը, մոտիկն ու հեռուն,

Թացն ու չորը, բարձրն ու ցածրը,

Ճիշտն ու սխալը, թարսն ու շիտակը,

Լույսն ու խավարը, սևն ու սպիտակը:

Այսպես, մարդիկ սկսեցին իրար հետ խոսել, հարցեր տալ ու պատասխանել: Ու մտածել, թե ինչ բան է այս աշխարհը:

Եվ մինչև հիմա էլ փնտրում են այդ հարցի պատասխանը:

Առաջադրանքներ

  1. Կարդա՛ պատմվածքը և դո՛ւրս գրիր հականիշները:
  2. Սառ-տաք աև-սպիտակ չոր-թաց շիտակ-թարս այո ոչ
  3. Ո՞ր բառն է աշխարհի ամենակարևոր բառը. ինչո՞ւ:
  4. Ամենակարևոր բառ ինց համար Աստված և այո և ոչ
  5. Ինչո՞ւ էր «ոչ» ասելիս գլուխը իրեն ավելի կլոր զգում:
  6. Ոչ» ասելիս գլուխը իրեն կլոր էր զգում, մի բան, որ չափազանց կարևոր էր։
  7. Քո կարծիքով աշխարհում առաջինը ո՞ր բառերն են եղել:
  8. Իմ կարծիքով ամենառաջին բառը եղել է բարև և Աստաված։
  9. Ինչպիսի՞ն էին «ես» բառը շշուկով կամ լացով արտասանող մարդիկ։ Բնութագրի՛ր նրանց։
  10. Նրանց ես կբնութրագրեմ այսպես,տխուր,նեղացկոտ,անարդար,ագահ և դժգոհ։
  11. Գրի՛ր այն հարցերը, որոնք կուզեիր ուղղել ուսուցիչներիդ կամ մեծահասակներին:
  12. Ինձ թվում մեծ էրը սխալ բան չեն անում նույնպես ուսուցիչը։
  13. Ե՞րբ  մարդիկ սկսեցին իրար հետ խոսել, մտածել ու հարցեր տալ:Ի՞նչ բան է այս աշխարհը․ շարադրի՛ր մտքերդ այս հարցի շուրջ։
  14. Իմ կարծիքով մի մար օգնություն է կանչել և օգնողի հետ ընկեր է դարցել։


Առասպել հայոց լեռների մասին

Առասպել հայոց լեռների մասին

Ասում են` Հայոց լեռները վաղ  ժամանակներում հաղթանդամ ու հսկա եղբայրներ են եղել: Հսկա եղբայրներն ունեցել են մի անխախտ սովորություն: Ամեն առավոտ, հենց որ զարթնում էին քնից, նախ կապում էին իրենց գոտիները, հետո դրանք ձգում էին: Դրանից հետո միայն նրանք ողջագուրվում էին, բարևում ու ողջունում իրար և բարի օր մաղթում իրար:

Եվ այսպես, նրանք ապրում էին իրենց սովորույթով. գոհ էին իրարից, երջանիկ էին ու համերաշխ:

Բայց անցնում են դարեր: Նրանք ծերանում են, էլ չեն կարողանում վաղ վեր կենալ: Օրերից մի օր էլ, ուշ արթնանալով, նրանք մոռանում են կապել իրենց գոտիները և հակառակ իրենց սովորության` իրար բարևում են` առանց գոտիները կապելու:

Աստված մտածում է, որ ավելի լավ կլինի, որ նրանք քարանան և անշարժ լեռներ դառնան… չէ՞ որ եղբայրներն արդեն ծուլանում էին և չէին ուզում ավելորդ շարժումներ անել: Ծերացած եղբայրներին Աստված քարացնում, լեռներ է դարձնում` նրանց հանձնարարելով փակել և դժվարացնել դեպի Հայոց երկիր եկող ոսոխների ճանապարհը:

Եղբայրները լեռներ են դառնում, նրանց զմրուխտե գոտիները` կանաչ դաշտեր, իսկ արցունքներն էլ` սառնորակ ու անմահական ջրերով աղբյուրներ: Դա պատիժ չէր, այլ պատիվ էր եղբայրների համար: